गद्धय कविता


शिर्षक -  समाहित हुनु छ

खुल्ला आकाशको


निलो कालो सेतो

बादलुको मुनि

छेवैमा समुन्द्रको छाल


र छाल बाट चिसिदै

सुर्यको तातोले तातिदै

गर्ने ति रेगिस्तानमा

जहाँ केवल


हामी दुइ छौ

हामी एक
--आपसमा

हात समाई

प्रफुल्ल र उत्तेजित मुद्रामा


मायाका मिठा मिठा

भलाकुसारी गर्दै

संगै जिउँने

संगै मर्ने


कसम खाँदै

हाम्रो पाइला

क्षितिज तिर

लम्किदै छ

हामी हाम्रो

यात्रा गर्दै छौ

यो स्वार्थ

र इर्श्याले भरिएको


दुनियाँ देखि पर

केवल मायालुको

संसारमा जहाँ

प्रकृति पनि मौन छिन


केवल हेरिरहेकी छिन

त्यहि हाम्रो

अनुपम सौन्दर्य

र माधुर्य भरिएको


दुइ आत्मा एक गर्ने

त्यहि चोखो

हाम्रो प्रेमलाई

तर हामी


अझै बेखबर छौ

कि हाम्रो प्रेम

यो सारा जगतले

मन परायको छ


त्यसैमा तिम्रो

त्यो मुस्कान

त्यो रुप त्यो चंचलता

त्यो लचकदार चाल


आहा कति

लोभ लाग्दो जवानी

मैले मात्रै होइन

यो बेइमान मौसमले


त्यस्तै भनिरहेको छ

किनकी तिम्रो

साथ र मातले

म हिउँ सरि


पग्लिएको छु

म चाहन्छु

तिमी मै

समाहित हुनु छ


मेरो मायाले

तिम्रो मुटु छुनु छ

बाँधेर अंगालोमा मायाका

स्पर्शले सँधै सँधै तिम्रै हुनु छ |


　

रोशन भट्ट

दोहा -कतार

२0-०६-२०१२

गद्धय कविता - प्रेमदिप तिमी र म

जलिरहेको त्यो हाम्रो |||

प्रेमको दियो 

अनायासै तिमी बाटै

फ्याँकिएका ति बचन

र शब्दका तिखा प्रहार

र तिम्रै अनुपस्थितिले

दिएको त्यो चिसा चिसा रातहरु |||

त्यसैमा

त्यो हिमाली हावाको

तेज बेगले कतै निभ्ने पो होकी ?

यस्तै डर र त्रासमा

त्रसित छु प्रिय

किनकी 

तिमी मेरो समिपै भएपनि |||

म आफुले आफुलाई नै

नितान्त एक्लो पाएको छु

यो उजाड खाडीमा

प्रचण्ड गर्मीले तन

तातिए पनी

तर मेरो मन चिसा चिसा छन् ||| 

त्यसैले प्रिय

आउ मेरो नजिक

हाम्रो त्यो जलिरहेको

प्रेमको दियोलाई

तिम्रै न्यानो साथ र पारिलो रातको ||

एक अपरिहार्य खाँचो छ

आशा छ मेरी प्रिय

तिमी मेरो चाहना

बिश्वास र भरोसाको कदर गर्नेछौ |||

रोशन भट्ट

दोहा-कतार

१७-०४-२०१२

 

गद्धय कविता-

शिर्षक-  मेरो सपना

सुन्शान अनि शान्त साँझ

मधुर मधुर रोशनी

गुलाफी बस्त्रमा लपेटिएको

एक सुन्दर आकृति

कोहि आउने आशामा

व्यग्रताले प्रतिक्षा गरे जस्तै

उनका

ति हिमाल हाँस्ने मुहारमा पनि

उदाशिले उजाड मरुभूमिको

कुनै एक फुंग उडेको भाग

जस्तै देखिने मुहार

र ब्यकुल्ताले निम्त्याएको कल्पनाहरु

लाग्छ

उनि यसरीनै बसेर

कहीं टाढा क्षितिजमा

कोहि आउलाकी भनि

अटुट अनि अनबरत

उनका दृष्टिगोचर

लाग्छ

नयन उनका केहि खोजिरहेछन

कसैको आगमनको आभास

हुनसक्छ उनको परेली पनि

रुँदै छन् कसैको यादमा

ति

सुन्तले ओठ पनि

केहि बोल्ने आशमा

केहि मनका कुरा

खोल्ने आशामा

कसैको स्वागतको

लागि

कल्पिरहेछ हरपल

हरक्षण हरप्रहर

ति सुन्दर तन पनि

प्रतिक्षामा थकित हुँदै

केहि राहत पाउन

कहीं सहारा लिदैं बसेजस्तो

जुन

उनको बसाइले लाग्छ

जमिन संग सम्झौता गर्दै

ठिक पैतालिश डिग्रीको कोण

र उनका ति दुइ हस्त

आफ्नै गर्दन र काँधमा

आधार रेखा खिचे जस्तो

र

ति सुन्दर तनका

झरना जस्तै बग्ने ति केशराशी पनि

बग्न रोकिय जस्तो

ति झरना पनि बग्ने

अनुमति माग्दै छन्

तर आफ्नै मुहानको दुखाइले

लाग्छ

ति झरना पनि मौन छन्

यस्तै यस्तै आकृति आउने गर्छन

मेरो रातको सपनीमा

खै कस्तो सपना

जुन कल्पना नगरिएको

जुन कहिले पनि नदेखिएको

सायद यो मेरो मस्तिष्कको भ्रम हो

या

सायद मेरो औषधिको असर

या कतै मेरी मायालु

यस्तै अबस्थामा तडपिएकी पो छे ?

आफैले आफुलाई नै प्रश्न गर्छु ?

र चाहन्छु छिट्टै उनि संग भेट्न

ताकी

उनको प्रतिक्षाको घडी सकियोस

र उनको परीक्षाको घडी पनि टुटोस

किनकी उनको त्यो मुस्कानमा

म मेरो आफ्नै संसार देख्न चाहन्छु |||

सदा सदा उनको साथी बनेर ||

रोशन भट्ट

दोहा-कतार

१७-०५-२०१२

                        

गीत-

शिर्षक
- जिएँ मैले एक्लै रात

　

जिएँ मैले एक्लै रात यहाँ जहिले पनि
}

पिएँ मैले एक्लै मात यहाँ जहिले पनि
}2

　

के भर छर जीवनको आज ढल्छ कतै
}

मुटु मेरो दुखिरहन्छ किन गल्छ कतै
}2

दिएँ मैले एक्लै बात यहाँ जहिले पनि

पिएँ मैले एक्लै मात यहाँ जहिले पनि

　

जिएँ मैले एक्लै रात
.......................

　

के भर छर योबनको आज बल्छ कतै
}

मन मेरो सुकिरहन्छ किन जल्छ कतै
}2

सिएँ मैले एक्लै घात यहाँ जहिले पनि

पिएँ मैले एक्लै मात यहाँ जहिले पनि

　

जिएँ मैले एक्लै रात
....................

　

जिएँ मैले एक्लै रात यहाँ जहिले पनि
}

पिएँ मैले एक्लै मात यहाँ जहिले पनि
}2

　

रोशन भट्ट

दोहा
-कतार

१२
-०६-२०१२

****मेरी छाँया**********

एउटा छाँया छ ,

अति नै सुन्दर

हेर्दा उनि लाग्छ

यो ब्रह्माण्डकी एक्ली ,सुन्दरी ,

र उनको त्यो रुपको

ज्योति र लालीमा संग

अरुलाई दाँज्न सक्दिन

किनकी उनको ,उपहास, हुनेछ ,

र म गर्न चांहदीन पनि ,

किनकी मलाई अरु रुपको चासो छैन,

त्यसैले म उनीलाई धरै माया गर्छु

मलाई थाहा छ

उनि पनी मलाई माया गर्छिन

तर उनका ती उदगार

ती मुखपत्र बाट खुलेका छैनन्

तर उनको स्वीकारोक्ति

उनीले नै दिएको

स्पर्शहरुमा पाएको छु

त्यसैले त खुसि छु

र उनीलाई म धरै माया गर्छु

अचानक कहिलेकाँही हामीबीच

कलह पनी हुन्छ

ती कलह शारीरिक नभई

केवल मानशिक अनि विचारका हुन्छन

जब म बांगिन खोज्छु

उनि मलाई शब्दको

अंकुशे हानेर तान्छिन आफु तिर

कहिले आफ्नै रुप लिएर

त कहिले अरु कुनै रुपबाट

खुशी छु किनकी म धरै माया गर्छु

जब उनि मेरी छाँया

भाग्न खोज्छिन म देखि पर

तब म पनी कहिले

मायाको पर्खालले छेकिदिन्छु

त कहिले मेरा शब्दरुपी जालले छोपीदिन्छु,

किनकी म उनीलाई धरै माया गर्छु ,

यसरी नै चलिरहेको छ

मेरो र मेरो प्यारो छाँया बिचको प्रेम ,

जुन मायामा केवल अशिम आनन्दको , अनुभति

र दुइ आत्माको निश्चल अनि चोखो प्रेमको

कहिले नरोकिने अविरल लहर जस्तै छ

म र मेरी छाँयाको पबित्र , माया

र म मेरो सारा जिबन उनीमा नै

समर्पित  गर्न चाहन्छु

किनकी मेरी छाँया लाई

म धरै माया गर्छु

सुन्दर प्रकृतिमा

\केवल उनीसंगै बाँच्न चाहन्छु

रोशन भट्ट

दोहा -कतार

२६-०२-२०१२